Ons Team

Hallo, Ik ben Sjaan Rosenbrand en werk als huishoudelijke hulp bij het Thomashuis. Ik werk al vele jaren als huishoudelijke Hulp bij mensen thuis. Nadat ik het bord in de tuin zag staan dat er een Thomashuis gevestigd zou worden, ben ik gaan kijken op de website van het Thomashuis en direct een sollicitatie de deur uit gedaan. Vanaf het begin voelt het als thuiskomen en werk ik met veel plezier in het Thomashuis. Ik hoop hier nog vele jaren mijn werk te kunnen doen.
Hallo, Ik ben Sjaan Rosenbrand en werk als huishoudelijke hulp bij het Thomashuis. Ik werk al vele jaren als huishoudelijke Hulp bij mensen thuis. Nadat ik het bord in de tuin zag staan dat er een Thomashuis gevestigd zou worden, ben ik gaan kijken op de website van het Thomashuis en direct een sollicitatie de deur uit gedaan. Vanaf het begin voelt het als thuiskomen en werk ik met veel plezier in het Thomashuis. Ik hoop hier nog vele jaren mijn werk te kunnen doen.

Ik stel mij binnenkort voor.

Sinds de start van het Thomashuis, 15 december 2013 werk ik er. Voordat ik hier terecht gekomen ben heb ik een hele weg afgewandeld. Nadat ik mijn opleiding MDGO-AW heb afgerond ben ik begonnen bij Piet Klerkx. Ik deed hier vakantiewerk en nadat ik mijn diploma behaald had was er geen full-time werk te vinden in de branche waar ik in wilde gaan werken. Uiteindelijk heb ik hier 15 jaar gewerkt en via wat omwegen ben ik heel toevallig begonnen als oproepkracht bij Prisma. Doordat ik met regelmaat bij een oom van mij met een verstandelijke beperking als mantelzorger kwam, kwam ik in contact met de teamleider van de locatie waar mijn oom woonde. Zij zag mij wel werken in de zorg. Door haar reactie heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik als oproepkracht in de zorg begonnen en heb ik 2.5 jaar op diverse locaties gewerkt en heb ik kennis mogen maken met clienten van verschillende niveua's. Hierdoor heb ik ontzettend veel geleerd en kwam ik erachter dat DIT mijn roeping was. Naar dit gevoel was ik jaren op zoek geweest. Ik was samen met mijn kinderen in ons dorp aan het wandelen en liep ik lang het Thomashuis in making. Thomashuis.. dat klonk als een woonhuis voor mensen met een verstandelijke beperking. Zodra ik thuis kwam ben ik me direct gaan verdiepen via de website van het Thomashuis en werd ik op slag zeer enthousiast. Het beleid van het Thomashuis sprak mij direct aan en ligt nog veel dichter bij mij dan waar ik op dat moment werkte. Het zijn van een gezin, de tijd te hebben om ook ECHT met de bewoners bezig te zijn en niet alleen het maar over de bewoners te hebben vond ik een geweldig idee. Na het eerste gesprek met Anja en Louis voelde het direct goed aan. Uiteindelijk ben ik een week nadat ons Thomashuis geopend is begonnen en het voelt als een warm bad. Wat geweldig dat we het zo fijn hebben met elkaar en dat we inderdaad een groot gezin zijn, ieder met zijn eigen krachten. Niet de beperkingen. Dat is zo mooi van het Thomashuis, er wordt niet gekeken naar de beperkingen van onze bewoners maar juist
Sinds de start van het Thomashuis, 15 december 2013 werk ik er. Voordat ik hier terecht gekomen ben heb ik een hele weg afgewandeld.
Nadat ik mijn opleiding MDGO-AW heb afgerond ben ik begonnen bij Piet Klerkx. Ik deed hier vakantiewerk en nadat ik mijn diploma behaald had was er geen full-time werk te vinden in de branche waar ik in wilde gaan werken. Uiteindelijk heb ik hier 15 jaar gewerkt en via wat omwegen ben ik heel toevallig begonnen als oproepkracht bij Prisma.
Doordat ik met regelmaat bij een oom van mij met een verstandelijke beperking als mantelzorger kwam, kwam ik in contact met de teamleider van de locatie waar mijn oom woonde. Zij zag mij wel werken in de zorg. Door haar reactie heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik als oproepkracht in de zorg begonnen en heb ik 2.5 jaar op diverse locaties gewerkt en heb ik kennis mogen maken met clienten van verschillende niveua's. Hierdoor heb ik ontzettend veel geleerd en kwam ik erachter dat DIT mijn roeping was. Naar dit gevoel was ik jaren op zoek geweest.
Ik was samen met mijn kinderen in ons dorp aan het wandelen en liep ik lang het Thomashuis in making. Thomashuis.. dat klonk als een woonhuis voor mensen met een verstandelijke beperking. Zodra ik thuis kwam ben ik me direct gaan verdiepen via de website van het Thomashuis en werd ik op slag zeer enthousiast. Het beleid van het Thomashuis sprak mij direct aan en ligt nog veel dichter bij mij dan waar ik op dat moment werkte. Het zijn van een gezin, de tijd te hebben om ook ECHT met de bewoners bezig te zijn en niet alleen het maar over de bewoners te hebben vond ik een geweldig idee. Na het eerste gesprek met Anja en Louis voelde het direct goed aan.
Uiteindelijk ben ik een week nadat ons Thomashuis geopend is begonnen en het voelt als een warm bad. Wat geweldig dat we het zo fijn hebben met elkaar en dat we inderdaad een groot gezin zijn, ieder met zijn eigen krachten. Niet de beperkingen. Dat is zo mooi van het Thomashuis, er wordt niet gekeken naar de beperkingen van onze bewoners maar juist op wat men wel kan en graag doet. Hier is tijd voor. We hebben al veel leuke, spannende, uitdagende en mooie dingen samen mogen beleven in ons Thomashuis.
Groetjes Lisette van Gorp.
Hallo, graag wil ik me voorstellen, mijn naam is Karin van Dun en ik werk als huishoudelijke medewerkster bij Thomashuis Kaatsheuvel. Samen met mijn collega Sjaan houden wij het Thomashuis schoon. Ik ben er trots op om deel uit te maken van een fijn team en zorgondernemers. Het is fantastisch dat we er altijd bij betrokken worden en ook meegaan op vakantie en deelnemen aan de uitstapjes. De negen bewoners hebben allemaal een plekje in mijn hart en met elkaar zorgen we ervoor dat ik me hier thuis voel.
Hallo, graag wil ik me voorstellen, mijn naam is Karin van Dun en ik werk als huishoudelijke medewerkster bij Thomashuis Kaatsheuvel.
Samen met mijn collega Sjaan houden wij het Thomashuis schoon. Ik ben er trots op om deel uit te maken van een fijn team en zorgondernemers. Het is fantastisch dat we er altijd bij betrokken worden en ook meegaan op vakantie en deelnemen aan de uitstapjes. De negen bewoners hebben allemaal een plekje in mijn hart en met elkaar zorgen we ervoor dat ik me hier thuis voel.